Institutional cooperation as a factor determining the effectiveness of probation officers


Abstract

The author points out that widespread critical evaluations of social rehabilitation carried out under probation result mainly from the adoption of inadequate evaluation criteria for this process. The author makes an attempt to analyse the typical meanings of the notion of social rehabilitation effectiveness, and critically examines common limitation of the meaning of this term in order to achieve a specific, usually difficult to measure, result. The author suggests that the evaluation of the effectiveness of social rehabilitation process should focus on the analysis of the degree of utilization of the opportunities that occur during its implementation.
The measure of the social rehabilitation process effectiveness should be the degree of optimization of diagnostic, guardianship, counselling, educational and therapeutic activities undertaken by probation officers, and not only the result obtained from the application thereof. In his deliberations, the author devotes particular attention to the analysis of factors determining the necessity of court probation service’s cooperation with state, local government and social
institutions in the process of carrying out professional tasks.



Keywords

Social rehabilitation; effectiveness; professional competences; probation officer

[1] Borzyszkowska H., 1983, Osobowość pedagoga specjalnego, „Szkoła Specjalna”, nr 1.
[2] Borzyszkowska H., 1993, O powinnościach pedagoga specjalnego, „Kultura i Edukacja”, nr 1.
[3] Denek K., 1996, Kształcenie i doskonalenie nauczycieli w okresie przemian, „Kultura i Edukacja”, nr 3.
[4] Dylak S., 1995, Wizualizacja w kształceniu nauczycieli, Poznań.
[5] Jadach K., 2011, Praca kuratora sądowego w sprawach rodzinnych, nieletnich i karnych, Poznań.
[6] Jurczyk D., Staniucha A., 2015, Współpraca kuratorów sądowych z innymi służbami w realizowaniu zadań profilaktycznych i resocjalizacyjnych, „Resocjalizacja Polska”, nr 10.
[7] Konopczyński M., 2014, Pedagogika resocjalizacyjna. W stronę działań kreujących, Kraków.
[8] Kotusiewicz A. A., 1997, O miejsce pedeutologii w programie edukacji nauczycielskiej, „Edukacja”, nr 1.
[9] Kosakowski C., 1996, Pedagog specjalny, – kim być powinien?, [w:] System kształcenia pedagogiki specjalnej. Ciągłość i możliwości zmian, (red.) J. Wyczesany, H. Kosętka, Kraków.
[10] Kosakowski C., 2002, Pedagog specjalny – między tradycją a dniem dzisiejszym, [w:] Nauczyciel szkoły specjalnej, (red.) J. Michalski, Warszawa.
[11] Kowalczyk D., Szecówka A., Grzesiak S., 2015, Resocjalizacja penitencjarna w kontekstach interdyscyplinarnych, Wrocław.
[12] Kwaśnica R., 1994, Wprowadzenie do myślenia o wspomaganiu nauczycieli, Wrocław.
[13] Łobocki M., 1974, Wychowanie w klasie szkolnej, Warszawa.
[14] Minczakiewicz E., 1991, Identyfikacja z zawodem a model nauczyciela dla potrzeb szkolnictwa specjalnego, [w:] Z problematyki kształcenia pedagogów specjalnych,
(red.) K. Kuligowska, Warszawa.
[15] Minczakiewicz E., 2006, Przygotowanie kandydatów do zawodu pedagoga specjalnego z perspektywy doświadczeń i namysłu nad przyszłością edukacji specjalnej, [w:] Forum Pedagogów Specjalnych XXI wieku, (red.) J. Pańczyk, Łódź.
[16] Obuchowska I., 1975, Obecne i nieobecne paradygmaty w pedagogice specjalnej, [w:] Osobowość a społeczna efektywność działania, (red.) K. Obuchowski, Warszawa.
[17] Obuchowski K., 1975, Osobowość a społeczna efektywność działania, Warszawa.
[18] Oleńska-Pawlak T., 1996, Kompetencje pedagoga specjalnego w nowoczesnej koncepcji kształcenia, [w:] System kształcenia pedagogów specjalnych. Ciągłość i możliwości zmian, (red.) J. Wyczesany, H. Kosętka, Kraków.
[19] Ostrowska K., 2008, Psychologia resocjalizacyjna – w kierunku nowej specjalności psychologii, Warszawa.
[20] Przecławska A., 1985, Pedagog – kim ma być, jak go kształcić. Propozycja do dyskusji, „Kwartalnik Pedagogiczny”, nr 1.
[21] Rejman J., 2000, System wychowawczy zakładu penitencjarnego dla młodocianych, Rzeszów.
[22] Sękowska J. (red.), 1990, Teoria i praktyka pedagogiki specjalnej, Lublin.
[23] Stańdo-Kawecka B., 2000, Prawne podstawy resocjalizacji, Zakamycze.
[24] Śliwerski B., 2008, O fenomenie i problemach popularności pedagogiki jako upragnionego kierunku studiów, [w:] Pytanie o szkołę wyższą w trosce o społeczeństwo,
(red.) Gołębniak D.B., Wrocław.
[25] Świerczek A., 2013, Współpraca instytucjonalna kuratora sądowego dla osób dorosłych w ramach sprawowania dozorów nad skazanymi, „Resocjalizacja Polska”, nr 4.
[26] Węgliński A., 2000, Mikrosystemy wychowawcze w resocjalizacji nieletnich. Analiza pedagogiczna, Lublin 2000.
[27] Wysocka E., 2008, Diagnoza w resocjalizacji, Warszawa.

Published : 2019-03-07


Heine, M. (2019). Institutional cooperation as a factor determining the effectiveness of probation officers. Resocjalizacja Polska, (17), 35–48. https://doi.org/10.22432/pjsr.2019.17.04

Marek Heine 
Dolnośląska Szkoła Wyższa we Wrocławiu  Poland






CitedBy Crossref
0

CitedBy Scopus
0



Copyright Notice:

Articles are published in accordance with conditions identical to the Creative Commons Attribution 4.0 (also called as CC-BY) license conditions, available on http://creativecommons.org/licenses/by/4.0/ and this permission applies to any language version or any later version of the license as published by the Creative Commons organization.

Author retain the copyright to the article, while at the same time he/she transfers the article property rights to the Publisher free of charge (without territorial and time restrictions).

The online edition of the Polish Journal of Social Rehabilitation is published under Open Access, which means that users can read, download, copy, distribute, print, search, and link to the full texts of these articles - are provided with full unrestricted access.

The publisher does not charge for providing access to full versions of articles nor for their use as referred to in above.